به خارج کردن تمام یا بخشی از کولون، کولکتومی ( Colectomy) گفته میشود. کولکتومی رایج ترین روش جراحی سرطان کولون است. هنگام کولکتومی، ممکن است گره های لنفاوی اطراف و قسمتی از بافت سالم روده نیز برداشته شود. کولکتومی انواع مختلفی دارد که انتخاب هر یک بستگی به محل جراحی دارد. به برداشتن کولون صعودی، نیم کولکتومی راست (رایت همی کولکتومی (Right hemicolectomy) ) گفته میشود. به برداشتن کولون نزولی، نیم کولکتومی چپ (لفت همی کولکتومی (Left hemicolectomy) ) گفته میشود. به برداشتن کولون عرضی، کولکتومی عرضی (ترانسورس کولکتومی (Transverse colectomy) ) گفته میشود. چنانچه همراه با کولکتومی راست یا چپ، کولون عرضی نیز برداشته شود، به آن کولکتومی بسیط راست (Extended right hemicolectomy) یا چپ (Extended left hemicolectomy) (اِکستندد همی کولکتومی) گفته میشود.

به برداشتن کولون سیگموئید (Sigmoid colectomy)، کولکتومی سیگموئید گفته میشود. به برداشتن تمام روده بزرگ به جز قسمت انتهایی آن، کولکتومی ناکامل (توتال یا ساب توتال کولکتومی (Subtotal or total colectomy) ) گفته میشود. به برداشتن تمام روده بزرگ، پروکتوکولکتومی (Proctocolectomy) گفته میشود.

در کولکتومی، بخش سرطانی شده روده از دو طرف بریده میشود و دو سر کولون به یکدیگر متصل میگردد. به هم دهانه کردن و اتصال دو سر مجرا، رگ یا روده، آناستوموز (Anastomosis) گفته میشود.

در برخی موارد، یک مخرج در دیواره شکم به بیرون باز ایجاد میگردد و یک سر روده به آن متصل میشود. اگر این روش برای روده بزرگ انجام شود به آن کولوستومی (Colostomy) گفته میشود؛ و اگر برای روده کوچک انجام شود به آن ایلیوستومی (Ileostomy) گفته میشود. به دهانه ایجاد شده در دیواره شکم استوما (Stoma) گفته میشود. همراه با ایجاد استوما، یک کیسه نیز به شکم بیمار متصل میگردد. مدفوع از طریق استوما از بدن بیمار خارج میشود و در این کیسه جمع آوری میگردد.

در اغلب موارد، استوما به طور موقت ایجاد میگردد و پس از بهبودی بیمار دوباره بسته میشود. ولی گاهی ممکن است نیاز باشد که استوما به طور دائمی ایجاد گردد. البته با پیشرفت روش ها و تکنیک های جراحی به ندرت ممکن است نیاز به ایجاد استوما به طور دائمی باشد. پس از جراحی، بر روی شکم بیمار زخمی ایجاد خواهد شد. این زخم در اثر جراحی باز شکم به وجود می آید که اغلب از ناف تا مفصل شرمگاهی ادامه دارد.